Maag- of darmbloeding

Maag- of darmbloeding

Een maag- of darmbloeding is een bloeding in het spijsverteringskanaal. Deze bloeding kan overal in het spijsverteringskanaal ontstaan. Soms is er bloed zichtbaar in braaksel of in de ontlasting.

Meestal wordt er een onderscheid gemaakt tussen bloedingen in het bovenste en het onderste deel van het maag-darmkanaal. Het bovenste deel van het maag-darmkanaal bestaat uit de slokdarm, de maag en de twaalfvingerige darm. Bij het onderste deel gaat het om de dunne darm, dikke darm, rectum en de anus.

Mogelijke oorzaken bloeding van het bovenste deel van het maag-darmkanaal

• Aantasting van het maagslijmvlies door bacteriën of medicijnen. De maagwand is dan niet meer beschermd tegen de zure maaginhoud. Het maagslijmvlies raakt beschadigd en kan gaan bloeden.
• Afwijkingen in de bloedvaten van het spijsverteringsstelsel kunnen zorgen voor zwakke plekken die gemakkelijk gaan bloeden. Bijvoorbeeld spataderen in de slokdarm.
• Een zweer of tumor in de slokdarm, maag of twaalfvingerige darm.
• Door het gebruik van bloedverdunners kan het bloed zo dun zijn dat een klein wondje in de maagwand blijft bloeden.
• Bepaalde geneesmiddelen kunnen het maag-darmkanaal irriteren en bloedingen veroorzaken.

Mogelijke oorzaken bloeding van het onderste deel van het maag-darmkanaal

• In de dikke darm zijn er soms goedaardige uitstulpingen die kunnen gaan bloeden (divertikelbloeding).
• Afwijkende bloedvaten. Deze kunnen zwak zijn en gemakkelijk scheuren en met tussenpozen gaan bloeden (soms hevig). Dit komt vooral bij ouderen voor.
• Poliepen in de darm.
• Chronische darmontstekingen: ziekte van Crohn en colitis ulcerosa.
• Kloofjes in de anus.
• Aambeien.
• Een tumor in de darm.
• Nabloeding na een dikke darmonderzoek waarbij er een behandeling heeft plaatsgevonden.

Mogelijke klachten bij een maag- of darmbloeding

Patiënten kunnen bloed braken en/of zwarte teerachtige ontlasting hebben. Ook kan er zichtbaar helderrood bloed bij de ontlasting te zien zijn. Welke kleur de ontlasting heeft, hangt af van de plek waar de bloeding zit. Patiënten die langdurig kleine hoeveelheden bloed verliezen, kunnen bloedarmoede krijgen en daarbij klachten van vermoeidheid, kortademigheid of hartkloppingen.

Onderzoeken

Met bloedonderzoek wordt bepaald of er sprake is van bloedarmoede. Soms wordt er met een flexibele kijkbuis in de maag of darmen gekeken om te zien wat de oorzaak van de bloeding is. Dit onderzoek heet endoscopie. Met een endoscopie kunnen verschillende organen worden bekeken zoals slokdarm, maag, dikke darm of dunne darm. Per orgaan kan een ander type instrument (‘scoop’) worden gebruikt. Dit is een dunne, flexibele slang met een kleine camera, waarmee de arts in het lichaam kan kijken. Tijdens het onderzoek kunnen kleine stukjes weefsel worden weggenomen. Ook kunnen poliepen worden verwijderd of grotere ingrepen worden verricht.

Behandeling

Meestal stopt de maag- of darmbloeding vanzelf. Als de bloeding niet ophoudt of als er ineens veel bloedverlies is, wordt de patiënt met spoed opgenomen, omdat dit een levensbedreigende situatie kan zijn. De patiënt krijgt een infuus en als er sprake is van veel bloedverlies, dan vindt er een bloedtransfusie plaats.

Als dat mogelijk is, wordt tijdens de endoscopie geprobeerd om de bloeding te stoppen. Bij een maagbloeding worden er ook medicijnen via het infuus gegeven.

Vragen

Als u na het lezen van deze folder nog vragen heeft, dan kunt u terecht bij de verpleegkundige van de afdeling of een gesprek met de arts aanvragen.